مقاله ای از سجاد شکور: یک دوست پسر/دختر هم نداریم !
سناریوی اول
دختر:تو رو خدا منو ول نکن
پسر:برو بابا برام تکراری شدی دیگه نمی خوامت
سناریوی دوم
دختر:آخه چرا؟این پیشنهادت خیلی بده
پسر:من میخوام این کار رو کنی نمیخوای خداحافظ
سناریوی سوم
دختر:ببین من اینم میخوای بمون میخوای نمون
پسر:این واقعا نامردیه ازت انتظار نداشتم
این سناریوهاییست که ممکن است انتهای هر رابطه ی دختر و پسری اتفاق بیفتد رابطه ای به نام دوست دختر و دوست پسردر زندگی با دختر و پسرهای زیادی مواجه می شویم که با یکدیگر دوست هستند و می گویند ما دوست دختر و دوست پسر یا به اصطلاح bf و gf هستیم.اما واقعا این رابطه ها خوب هستند و منجر به ازدواج می شوند یا صرفا تفریحی است و هیچ پیامدی ندارد؟
نوشته ای که میخواهم بنویسم حاصل مطالعه مقالات و تجربیات افراد مختلف است.
در ابتدا اصالت این رابطه را بررسی خواهیم کرد و بعد به کند و کاو انواع این رابطه در ایران می پردازیم.
وقتی می گوییم دوست پسر یا دوست دختر آنچه بر ذهن هر کسی می گذرد رابطه ای است که بر مبنای اشتراکاتی شکل گرفته است چرا که دوست بودن افراد یعنی اینکه افرادی از طریق اشتراکاتی که با هم دارند با هم پیوندی دارند که نام دوست بر آن نهاده شده پس دوست دختر قاعدتا باید معنیه دوستی را بدهد که جنسیت آن دوست، دختر باشد ولی عملا شاهد آن هستیم بین کسی که به آن دوست دختر گفته میشود با کسی که دوست است و جنسیتش دختر است تفاوت وجود دارد و آن این است که در مورد اولی رابطه ای به ظاهر عاشقانه و جنسی حکم فرماست و در مورد دومی یک رابطه معمولی که ممکن است تنها ارتباط جنسی آنان دست دادن باشد.
برای اینکه بتوانیم اصالت این رابطه را به خوبی دریابیم باید به جامعه غربی بنگریم که این نوع رابطه ابتدا در آنجا شکل گرفت و در حال حاضر نیز رابطه ای شناخته شده و جا افتاده است.در غرب این رابطه تنها بین یک پسر و یک دختر جریان دارد و در بسیاری از مواقع موجب زندگی مشترک بدون ازدواج می شود.این رابطه ادامه می یابد تا اینکه هر دو طرف احساس کنند می توانند با هم ازدواج کنند یا اینکه متوجه عدم ادامه زندگی مشترکشان شود اما در ایران این نوع رابطه در موارد بسیار کمی وجود دارد و پیشتر یک پسر با چند دختر و بالعکس در ارتباط هستند.
آنچه ما در کشورمان با آن مواجه هستیم انواع روابطی است که به آن دوستی های دختر و پسر گفته می شود و به نقد اینچنین روابط می پردازیم.
در برخی موارد دیده شده است ارتباط پسر و دختری تنها در حد سلام کردن کردن است و وقتی از یکی از آنها سوال می شود آیا طرف مقابلتان را می شناسید پاسخ می دهند آری او دوست من است.در برخی موارد هم پسر و دختری تنها ارتباطشان جنسی است و همدیگر را دوست خود می نامند این نوع ارتباطات از هیچ اشتراک و شناختی شکل نگرفته و شاید بتوان گفت تنها غریزه جنسی در هر دو طرف است که باعث چنین ارتباطی شده است .انگیزه های افراد از چنین ارتباطاتی می تواند متغیر باشد مهم ترین آن میل به ارتباط با جنس مخالف،فرهنگ خانوادگی افراد که فرزندان را به دوستی با جنس مخالف تشویق می کنند،تلقین بالا رفتن شخصیت به واسطه دوستی با جنس مخالف،پر کردن اوقات فراغت و تنهایی،حس موفقیت در ایجاد یک رابطه و دیدن دوستانی که با جنس مخالف ارتباط دارند.
در این میان برخی افراد عنوان می کنند هدفشان از این نوع دوستی ازدواج است که باید گفت اگر این نوع رابطه در خفا انجام شود که تکلیف آن مشخص است وقتی کسی به خانواده خود متعهد نباشد و ارتباطات پنهانی داشته باشد نمی توان تصور کرد بعد از ازدواج هم اینطور نباشد اگر هم با اطلاع خانواده باشد یک مسئله بسیار روشن است ارتباطاتی که رسمی نیست ممکن است سال ها به طول انجامد و دو طرف با افراد بسیار مختلفی آشنا شوند ولی در یک فضای رسمی و بدون هیچ بروز احساساتی صحبت ها انجام می شود که ثمره این نوع صحبت کردن در ازدواج های پایدار قدیمی ها هویداست و ثمره ازدواج به وسیله دوستی ها را نیز می توان در دادگاه ها مشاهده کرد.
البته نتیجه همیشه هم نا مطلوب نیست ولی اگر بخواهیم یک نتیجه گیری کلی داشته باشیم دوستی هایی که با هدف ازدواج انجام می شوند در بیشتر اوقات به نتیجه مطلوب نمی رسد و این نکته بسیار حائز اهمیت است که افراد بسیاری از این نوع دوستی سوء استفاده می کنند.
نکات اشاره شده می تواند بسیار بیشتر باشد و موارد گفته شده صرفا حاصل تحقیقات نگارنده است.
حال پیامد این دوستی ها را بررسی می کنیم.
تصور کنید فردی با افراد مختلف برای ازدواج دوست شده باشد قاعدتا این دوستی ها برای مدتی به طول انجامیده است با یک حساب سر انگشتی متوجه خواهیم شد این کار اوقاتی را در زندگی فرد گرفته است که می توانست صرف کارهای دیگر شود و حال بماند که چه تاثیرات مخربی روی روان افراد می گذارد.
یکی از نتایج این دوستی ها بی اعتمادی نسبت به شریک زندگی است کسی که خود بدون اطلاع والدین مبادرت به این کار کرده هیچ تضمینی نیست که بعد از ازدواج هم این کار را بدون اذن همسر نکند و از آن طرف هم همین حس را برای همسر خود داشته باشد به این معنی که ممکن است همسر او نیز بدون در جریان قرار دادن والدین و متقاعبا همسر این کار را بکند.
اگر نگاهی به زندگی غربی ها بیندازیم بسیاری از آنان زندگی با سگ را به زندگی با یک انسان یا زندگی با فرد هم جنس را با زندگی با یک غیر هم جنس ترجیح می دهند چرا که بی وفایی و عدم اعتماد که از نتایج این دوستی هاست در جامعه شان موج می زند.
آمارها نشان می دهد تنها ۱۰ درصد از این دوستی ها به ازدواخ ختم می شود و تنها ۲ درصد بخاطر علاقه شخصی افراد به یکدیگر حاصل می شود و ۸ درصد مابقی به دلایل مالی و دارابودن امکانات فرد به ازدواج منجر شده است.
در پایان امیدوارم همه ما راهی را در زندگی برگزینیم که شاهد بروز استعدادهای خدادادیه ما در همه زمینه ها باشد.
اگر کسی نظری یا نقدی در مورد مقاله داشته باشد با گوش جان مایل به شنیدن هستیم.
پ ن۱: این مقاله بدون در نظر گرفتن احکام دینی نوشته شده انشالله مقاله ای در این مورد نوشته می شود.
پ ن۲: آمارها از سایت تبیان به نقل از سایت جهان می باشد.
سجاد شکور
مقاله خوبی بود دوست من.
اما اول باید تعریف دقیق و شفافی از واژه “دوستی” داشته باشیم.
دوستی امروزی که بین دختر و پسرها شاهد آن هستیم که ۷۰% آن برای ارضای جنسی و سوءاستفاده از طرفین است صرفا بیانگر دوستی تمام نیست.
هدف از دوستی و بهره وری از آن به طرفین بستگی دارد.
دختر و پسری که برای رابطه جنسی با هم ارتباط دارند به این ارتباط دوستی گفته نمیشود و Bf یا Gf واژه مناسبی نیست.
Bf یا همون دوست پسر و Gf دوست دختر معنی یک دوستی واقعی با جنس مخالف است که متاسفانه در ایران معنی دیگری دارد….
اگر اصل دوست بودن را بشناسیم و به دوستی خود پایبند باشیم با مشکلی مواجه نخواهیم شد.
در ضمن رابطه دوستی بین دوجنس مخالف صرفا برای ازدواج نیست! فرهنگ کشورمان با فرهنگ غرب قابل مقایسه نیست.
در ایران متاسفانه برداشت عموم از دو واژه دوست دختر و یا دوست پسر یک نوع رابطه نامشروع است.
عرض کرده بودین که یکی از نتایج این دوستی ها بی اعتمادی نسبت به شریک زندگی است.شخصی را در نظر بگیرید که قبل از ازدواج با همسر خود دوست دخترهایی داشته و …
دلیل این بی اعتمادی خود آن شخص است و نه همسرش.
امیدوارم دوستی های سالم و موثری داشته باشید :inlove: دختر و پسر بودنش مهم نیست.مهم خودت و شخصیت و وجدانت است :kissed:
زهیر جان ممنون که با اسم خودت اومدی ما یک زهیر بیشتر تو دیده بان نداریم و تابلوئه خودتی بابت نظرت هم ممنون
شما درست میگی من گفتم نظر بعضی ها اینجوره که خودم ردش کردم.اتفاقا من اول اومدم واژه دوستی رو تعریف کردم بعد در موردش تو ایران و غرب توضیح دادم.
من هم معتقدم در غرب دوستی های واقعی جریان داره و کسی که بخواد فقط خودشو ارضا کنه جاهایی هست برای ارضا کردن.منم قبول دارم رابطه دوستی تو اونجا فقط برای ازدواج نیست و اگه دیدن میتونن با هم زندگی کنن با هم ازدواج می کنن.
اینکه میگی تو ایران اونجوریه خب ما اینجا باید نقش دین رو هم در نظر بگیریم جامعه ما یک جامعه دینیه و طبق دین اسلام این نوع رابطه درست نیست این مقاله رو من واسه اونایی نوشتم که مسلمان نیستن یا مسلمان هستن و نمیخوان یا نمیدونن اسلام چی گفته مقاله من یه جور تایید دستورات اسلامه
یه ضرب المثلی هست میگه کافر همه را به کیش خود پندارد کسی که خودش اینکاره بوده همیشه می ترسه طرف مقابلش هم اینجور باشه من هم گفتم مشکل خودشه نه طرف مقابلش :snicker:
هیچ دوستی دلیل بر ازدواج نیست و هیچ ازدواجی دلیل بر دوستی نمی باشد…
مهم نوع افکار ما در ارتباط با دوستی هایی ست که با آن سر کار داریم حال اگر این افکار خوب باشد دوستی خوبی را میتوان برقرار کرد و بالعکس…
ولی خب ما در جاییی هستیم که بدلیل کمبود آزادی روحی و روانی… این دوستی ها برای ما به یک بازی و سرگرمی تبدیل شده اند و اکثرا به روابطی کوتاه مدت می انجامد که باز این بازی ادامه پیدا می کند با نفری جدید و جدیدتر…
با تشکر از سجاد جان که این مطلب رو گذاشتن فقط یادآور میشوم که همیشه زندگی را نمی توان بر پایه مبانی اسلام گذراند شرایط و تغییرات را نمیتوان انکار نمود.
ممنون بابت نظرتون
منم اینو قبول دارم که بعضی ها بخاطر سرگرمی این کار رو انجام میدن و تو مقاله هم اشاره کردم که طرف میخواد اوقات فراغتش پر بشه.من منظور شما رو از آزادی روحی و روانی نفهمیدم ولی این مهمه که ما برای همین سرگرمی میتونیم کارای بسیار زیاد دیگه به جز این کار انجام بدیم یه نمونش کار کردن با روبات هست شما اگه برید تو این کار یک جاذبه ای داره که دیگه نمیخواید ازش بیرون بیاید یا اینکه بشینید موسیقی سنتی کار کنید مثلا سه تار خیلی خوب و جذاب هست حتما امتحان کنید.ورزش کردن هم خیلی خوبه و باعث سلامتی روح و جان انسان میشه
به طور کلی میخوام بگم ما در زندگی میتونیم خیلی از کارها رو انجام بدیم که گناه نباشه و باعث شادی ما هم بشه از اونور شما که میگید شرایط تغییر کرده اتفاقا یکی از دلایلی که موجب شده از اسلام خیلی خوشم بیاد همین به روز بودنه شما می بینید علمای ما در مورد چت و فیسبوک هم نظر دادن خب این یعنی چی؟یعنی پویایی یک دین
سلام دوستان
لازمه در مورد مقاله آقای شکور یه توضیحاتی بدم.
۱- آقای شکور گفتن که سناریوی پایان هر رابطه این سه مورده ( که در مقاله ذکر کرده اند )
باید بگم که معمولا اینجوری نیست و طرفین باید خیلی زود به این موضوع برسند که پی از رابطه میخوان ( خیلیا هم میرسن و واسه همون هم ادامه میدن) حالا می بینین یه مورد بهتر حالا به هر دلیلی پیدا شده و میخوان کات کنن، به دلیل در خواست پسر. میدونی چرا؟ چون تو چند روز اول میشه تا ته داستان رو خوند و اگه یکی بدونه که اونی که از طرف مقابل میخواد رو نمیتونه بدست بیاره حتما میکشه کنار و داستان به اینجا نمیرسه
۲- آقای شکور گفتن که هدفشون از این مقاله خوب و بد بودن gf و bf است و خوب و بد بودن رو مستقیما به تبدیل به ازدواج شدن رابطه متصل کردن.
پس با دو موضوع جدا از هم روبرو هستیم: ۱- خوب و بد بودن رابطه که طبق مقاله اگه به ازدواج متهای بشه خوبه که در اون صورت هم معمولا طلاق ۲- هدف رابطه حتما باید ازدواج باشه
اول منهی بودن به ازدواج… به نظرم این مورد کاملا رد شده است. آخه در بهترین حالت اگه فرض کنیم هدف از رابطه این باشه، کم پیش میاد که طرفین اونی که میخوان، روبروشون نشسته باشه و از طرفی هم یکی از راه های آشنایی همینه .
از طرفی هم نمیشه گفت که هر دو جنس مخالفی که با هم دوست هستن ( تا چه حدی فرقی نمیکنه) حتما باید هدفشون ازدواج باشه… مسه این میمونه که با هیشکی نباس حرف بزنی. عقاید هیشکی رو نباید بدونی و …. که (به نظر من ) مسخره میاد.
حالا خوب و بد بودن رابطه
اول اونایی که تو ایرانه:
اصن شروع رابطه تو خیلی موارد مشکل داره. همین خودش نشون میده که باید رابطه رو کات کرد ( در واقع نباید شروع میشد که کات بشه) ولی خیلی وقتا هم هیچ اشکالی نداره. دو طرف در طول روز ساعات ها همدیگه رو میبینن. تقریبا همدیگه رو میشناسن و دلشون میخواد که با هم بیشتر آشنا بشن (حالا به هر دلیلی). دوستی که بتونه تنهایی شونو پر کنه. دوستی که بتونه جنس مخالف رو بیشتر بهش بشناسه تا کمتر دچار اشتباه شه، ازدواج و در خیلی موارد که تو ایران می بینینم س ک س
حالا تو کشورای غربی:
دقیقا عین جمله ها آقای شکور : “ر غرب این رابطه تنها بین یک پسر و یک دختر جریان دارد و در بسیاری از مواقع موجب زندگی مشترک بدون ازدواج می شود.این رابطه ادامه می یابد تا اینکه هر دو طرف احساس کنند می توانند با هم ازدواج کنند یا اینکه متوجه عدم ادامه زندگی مشترکشان شود”
به نطرم اتفاقا خیلی هم خوبه. تو ایران دو راه وجود داره. خودت طرفو انتخاب کنی که یه سری مشکلات داره مثل اعتماد، عرف نبودن رابطه برای خانواده ها و … و دوم اینکه خانواده انتخاب کنه که شاهد “طلاق های عاطفی” هستیم . چیزی که تو سالیان گذشته (داریم چقد نمیدونم ولی زیاد نباشه کم هم نیست) شاهد اون هستیم و پسر به خاطر نداشتنه مهریه به زندگی ادامه میده و دختر هم تو بیشتر مواقه به خاطر بچه هاش. در واقع میشه گفت یه توافی بین طرفین هست. کنار هم ولی دور از هم.
۳- یه جا هم آقای شکور گفتن که “فرهنگ اجتماعی خانواده این دوستی ها را تشویق میکند”
در واقع ایشون این رابطه را به کلی بردن زیر سوال و حتی خانواده رو هم مقصر دونستن.
من میگم اتفاقا خوبه که خانواده خبر داشته باشه. وفتی خانواده ترغیب میکنه اون پسر یا دختر هم میدونه که مامان باباش میدونن چه خبره و حواسش به ماجرا هست که یه وقت ….. نشه
حالا نطر من به طور کلی در مورد دوست دختر/پسر :
اولا به طور کلی این رابطه رو رد نمیکنم اما میشه گفت تو ایران واقعا با مشکل روبه روهه و بهترین راهش اینه که خانواده ها در جریان باشن.
چرا خوبه؟ واسه اینکه یه چسر یا دختر باید اخلاقیات جنس مخالف رو بدونه ، واقعیتا رو ببینه، هدف جنس مخالف از زندگی و .. که میشه به طور کلی بهش رسید. ابنا باعث میشه که فردا روز که رفت سر خونه زندگیش بفهمه طرف چی ازش میخواد تا خدای نکرده کار به طلاق چه به صورت جدی به صورت عاطفی کشیده نشه.
بزرگترین مشکل این رابطه تو ایران: طریقه آشنایی
کلوب … که مخصوص چت ساخته شده
موبایل که نگو
فیسبوک هم که جدیدا …
واتس آپ
و خیلی چیزای دیگه که من ازشون خبر ندارم
چرا اینا بدن؟ چون هدف آشنایی تو ایران مثل غرب نیست. دختر نمیتونه یا بهتر بگم نمیخواد (بخاطر اینکه از تنهایی دربیاد یا نمیدونم کلاس بذاره و یا هر چیزی دیگه ای ) رابطه رو زود کات کنه، به حرفای پسر دل میبینده و …
بهترین حالت ممکنه اینه که دختر تو اولین جلسه آشنایی به پسر بگه سری بعد باید تو رو به خونوادم معرفی کنم. اگه پسر واقعا نیت بدی نداشته باشه که هیچ و گرنه سری دومی پیش نمیاد
البته ناگفته نباشه که پسر با آوردن بهونه هایی میخواد دختر رو راضی کنه که حالا یه وقت میگی الان زود و از این حرفا ولی …
ولی دختر باید هدفشو مشخص کنه که این ولی پیش نیاد
به طور کلی میتونم بگم که نیاز به رابطه است اما باید خانواده ها آموزش ببینند
ببخشید بابت چرندیات بنده
خوش باشین
درود
به نظر من برای شناخت همدیگر دوران نامزدی که خانواده هم خبردار هستند مهمترین فصل زندگی انسانه تا کاملا به شناخت خود برسند.
در واقع دوران نامزدی همان دوست شدن با جنس مخالفه ولی با آگاهی خانواده و مورد قبول بودن خانواده ها که فقط میمونه در نهایت تصمیم دختر و پسر.
من اینو قبول ندارم که دختر و پسر بدول دلیل منطقی هر زمان و به هر تعداد با هم دوست بشن بعد ببینند حالا از یکدیگه خوششون میاد یا نه اگه اینجور بشه ایران میشه فاحشه خونه
محمد جون نظر شمام درسته ولی اینکه میگید تو دوران نامزدی بهترین دوران واسه شناخته تا جایی که من فرهنگ روستا رو می دونم اگه نامزدی به هم بخوره حالا به هر دلیل تاثیر منفی رو زندگی دختر میزاره و خواستگاراش خیلی کم میشن ولی کلا قبول دارم دوران نامزدی رو گذاشتن واسه شناخت.منظور من از دوستی اینه مثلا دختری که چندتا دوست همجنسش داره با چندتا پسر هم دوست باشه یعنی پسر رو به دید یه انسان نگاه کنه که باهاش دوسته خانواده ها هم در جریان باشن به عنوان مثال ما می تونیم تو فامیل با هم دوست باشیم خاله من علاوه بر اینکه خالم هست دوست منم هست می تونیم با هم بریم بیرون خب چه اشکالی داره این کارا
توی دیده بان چون محیط کوچک هست بله اما در کشور در نظر بگیریم کی چی میدونه این دختر یا پسر نامزد داشته.
با سلام
اینطور که شما میگین هر رابطهای حتماباید به ازدواج ختم شه
چرا فکر میکنین وقتی دو نفر با هم دوستن باید حتما، ازدواج کنن؟
هر آشنایی که نباید منجر به ازدواج بشه
به نظر من این موضوع باید اول رابطه اعلام بشه که د وطرف بفهمن کچای داستان قرار دارند.
رابطه عرفی و شرعی و از روی صداقت نه رابطه ای منجر به خراب کردن یکدیگر که دیگر تا آخر عمر پشیمان و تنها بمانند.
والا لگه به شرع باشه که دختر پسر اصلا نباید با هم حرف بزنن
ولی خوبه واقعیتا رو ببینیم تا حداقل تو نسل های بعدی بتونیم شرایط بهتری رو برای بچه هامون ایجاد کنیم
می خوام جواب عیسی رو بدم از نظر شرعی اگه دختر پسری واسه یه هدف مثلا کار کردن رو یه طرح علمی با هم همکاری کنن و بینش شوخی مسخره باشه اشکال نداره ولی اگه با هم برن بیرون نمی دونم بعد کلا عیسی یه حقی هم به مراجع بده که نخوان این رابطه ها رو آزاد اعلام کنند همه که با جنبه نیستن طرف تا یه محبتی دید فوری جوگیر میشه میره ……… بدبختیش واسه دخترست ولی اگه فرهنگ صیغه باب بشه و دو طرف با هم صیغه کنن و از اونور پسرها با اونایی که قبلا صیغه کردن ازدواج کنند فکر می کنم هم از نظر شرعیش حل باشه هم طرف تو کف نمی مونه تا موقع ازدواجش
جالبه اگه دو نفر با هم برن بیرون نمیتونن بخندن
خب همین کارا رو کردن که ما ایارنی ها همیشه مجلش عزا داریم و حتی روز پیروزی انقلاب کشورمون هم نمیتونیم شاد باشیم و باید برای دنیا آرزوی مرک کنیم
نفر اول مملکت میاد کلا کوسیقی ور حرام اعلام میکنه و …
جالبه واسم که چرا واقعیت ها و نیازها رو نمیبینیم و میخوایم این ذاه اشتباه رو ادامه بدیم
من میگم باید جوونای الان زمینه رو برای نسل های بعدی فراهم کنیم ماهایی که پدران و مادران نسل بعد هستیم
عیسی جون خیلی ممنون که مقاله رو کامل خوندی ولی اگه یکم بیشتر توجه می کردی بهتر بود
۱-من میگم که ممکنه انتهای هر رابطه ای اونا باشه منم قبول دارم همیشه اینطوری نیست
۲-بازم میگم خیلی با دقت نخوندی مقالمو من میگم اولا اسم این رابطه مشکل داره و دلیل خودمم گفتم دوما میگم اصل این رابطه اونجوریه که تو غرب هست یعنی یک رابطه صمیمانه توام با رابطه جنسی و اگه رابطه ای فقط صمیمانه یا فقط جنسی باشه نمیشه اسمشو گذاشت دوست پسر/دختر
اینکه شاهد طلاق عاطفی هستیم قبول دارم ولی اگه با نظارت خانواده ها حالا فرقی نمی کنه پسر خودش پیدا کرده یا خانواده معرفی کرده دو طرف بشینن و حرفاشونو به هم بگن به نظر من نمی تونه مشکلی پیش بیاد
۳-من گفتم یه سری رابطه ها که با شناخت شکل نگرفته و در بیشتر مواقع هدفش فقط رابطه جنسی هست با تشویق خانواده ها صورت می گیره منم حرفت رو قبول دارم اگه دو نفر میخوان با هم دوست باشن خانواده هاشون بدونن من یکی می شناسم که به خانوادش نمیگه ، میگه مگه خانوادم همه دوستامو می شناسن که اون طرف هم بشناسن بعد وقتی خونس طرف بهش زنگ میزنه جواب نمیده خب اگه طرف هم مثل بقیه است پس چرا نباید جواب بده.
اگه دوستیشون یه دوستیه معمولی باشه و با شناخت و تکیه بر نقطه اشتراک باشه خانواده ها هم در جریان باشن به نظر من هم نمی تونه مشکلی پیش بیاد
در مورد نظر خودت هم مقداری مخالفم.این خیلی خوبه که ما هدفمونو از رابطه مشخص کنیم چه رابطه با همجنس چه غیر همجنس ولی اینکه میگی یا غیر همجنس رابطه برقرار کنه تا بفهمه طرف چی ازش می خواد ، اخلاقیات جنس مخالف رو بدونه ، واقعیتا رو ببینه، هدف جنس مخالف از زندگی و .. من منظورتو نفهمیدم خب مگه زن و شوهر چی از هم می خوان ، چی می خواد بدونه ، یعنی نمیشه اونا رو از خواهر یا نزدیکان پرسید یا تو دوران نامزدی از خود نامزدش بپرسه ، ما درس تنظیم خانواده می خونیم و مشاور هم که زیاده دیگه نمی دونم چی باید بدونیم.به نظرم این دلیل جالبی نیس ولی اگه ما واسه تنوع با ناهمجنس هم دوست باشیم نمی تونه بد باشه البته بازم میگم رضایت خانواده ها خیلی مهمه
ولی باز من نظرم روبودن رابطست
یه سری به آمار بزنی میبینی که هیچ جای دنیا مثل ایران “طلاق عاطفی “نداریم
البته اگه یه کم واقعیتا رو تو جامعه ببینی واست روشن میشه
هیج جا مثل ایران هم بچه های بی سرپرست و بی پدر و مادر آمارش پایین نیست!!!
ولی دلیل نمیشه که این روابط (البته نه به شکلی که امروز میبینیم) رو رد کنیم
من هم میگم حرف شما درسته طلاق عاطفی هست ولی مشکل نحوه انتخاب همسره من عقیده دارم یه پسر و دختری که می خوان با هم ازدواج کنند قبل از نامزدی بشینن حرفاشونو کامل بزنند با نظارت والدین.
chon da keshvar ma khaneye efaf vojood nadarad in doostiha be rabeteie ba keshideh mishavad :weep:
سلام مجدد
نظرات همدیگه رو محترم بدونیم ولی همه دلیل بر درست بودن و غلط بودن نیست..
چون هیچ کس به اندازه خود شخص از درون خودش اطلاع ندارد و معمولا در ارتباطاتش میداند چه میخواهد و هیچ گاه نمیتوانیم و نباید در مورد دوستی و ارتباط و … کسی قضاوت کنیم.
سجاد جان سعی نکن با این ذهنیت غلط که از گذشته جاهلیت اعراب به اینجا رسیده در مسیر زندگی استفاده کنی و به دیگران توصیه کنی منظور صیغه کردن میباشد که در مطالب بالا به آن اشاره کردی..
صیغه یکی از مذخرف ترین کاری ست که مردم خود رابا این کار مسخره کرده اند. خود صیغه باعث آزادی روابط جنسی می شود و در اصل این غلط است.
در تایید صحبت دوستان باید گفت که در ایران اکثریت طلاق های صورت گرفته بدلیل راضی نبودن از روابط عاطفی و جنسی میباشد که ثابت شده است و تقریبا یکی دو سال میباشد که به این مسایل نگاه ویژه ای صورت گرفته و خانواده را تشویق میکنند به همایش های خانواده جلسات خانواده در مدارس مساجد و مشاوران خانواده و … که این امر بسیار مهم و ضروری میباشد و باید بطور گسترده به این مسایل پرداخت تا فرزندان و خانواده ها بطور جد با این مسایل آشنا شوند و بهترین راهها را در مسیر زندگی فرزندانشان در ارتباط با جنس مخالف با آن آشنا شوند.
سجاد جان ممنونیم که به مقاله بسیار مهم و ضروری اشاره نموده اید و امیدوارم دوستان نکات مثبتی را از این بحث گرفته باشند و در ارتباطات اجتماعی و خانوادگی خود موفق و شایسته باشند.
عیسی واسه من خیلی جالبه که نمیدونم این چیزایی که میگی از کجا میاری.اگه ما عزا می گیریم مشکل دینه یا مردم؟مردم جشن نمی گیرن خب اشتباه می کنند.من نمیدونم کجا تو جشن پیروزی شعار مرگ دادند اگه دادند خب اشتباه می کنند تو جشن آدم باید شادی کنه.
نفر اول مملکت کجا موسیقی رو حرام کرده من مقلد اونم اون واسه صدای زن هم تشخیص رو به خود افراد داده این چه حرفیه
بله ما باید زمینه رو فراهم کنیم ولی نه با اطلاعات اشتباه.شما یکی از تحصیل کرده ترین دیده بانیها هستید نباید بدون تحقیق حرف بزنی منم قبول دارم یه جاهایی میتونن احکام به روز تری بدن ولی خب ما جامعه اطراف خودمونو می بینیم و اونا یه کشور رو